Źródło: www.pzlow.rzeszow.pl

​

Powstanie szkody

​

Należy stwierdzić, czy szkoda powstała na skutek działania zwierząt łownych takich jak dziki, łosie, jelenie, daniele, sarny lub na skutek wykonywania polowania.

​

   Należy wiedzieć również, że odszkodowanie nie przysługuje – zgodnie z ustawą Prawo łowieckie – w poniższych przypadkach:
1. osobom, którym dany grunt przydzielono jako deputat rolny na gruncie leśnym,
2. jeśli szkoda powstała w uprawach lub płodach, które nie zostały zebrane pomimo upłynięcia 14 dni od zakończenia okresu zbiorów danego gatunku roślin w danym regionie,
3. jeśli posiadacz gruntu nie zgodził się na wcześniejsze zabezpieczenie upraw lub płodów,
4. jeśli szkoda była nieznaczna (o wartości do 100 kg żyta z 1 ha),
5. jeśli płody były składowanie bezpośrednio przy lesie,
6. jeśli uprawa rażąco naruszała zasady agrotechniki.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

Zgłoszenie

​

    UWAGA: Od dnia 1.04.2018 r. wniosek o szacowanie szkody i ustalenie wartości odszkodowania należy złożyć do organu gminy właściwego ze względu na miejsce położenia szkody, który to będzie dokonywał tego szacowania. We wniosku należy podać w szczególności:

1) imię i nazwisko albo nazwę, adres miejsca zamieszkania albo adres i siedzibę oraz numer telefonu właściciela albo posiadacza gruntów rolnych;

2) wskazanie miejsca wystąpienia szkody;

3) wskazanie rodzaju uszkodzonej uprawy lub płodu rolnego.

 

 

Wstępne szacowanie szkody (oględziny)

 

    W ciągu 7 dni od zgłoszenia szkody koło łowieckie dokonuje oględzin, zawiadamiając o ich terminie poszkodowanego na dwa dni przed ich dokonaniem. Na żądanie jednej ze stron może w nich uczestniczyć przedstawiciel izby rolniczej. Z wykonanych czynności sporządzany jest protokół. Poszkodowanego może reprezentować pełnomocnik.

​

Oględzin nie dokonuje się w przypadku szkód:
1) w płodach rolnych;
2) wyrządzonych przez dziki na łąkach i pastwiskach;
3) w uprawach, jeżeli szkoda powstała i została zgłoszona bezpośrednio przed sprzętem uszkodzonej uprawy lub w jego trakcie.

W takim przypadku od razu dokonuje się ostatecznego szacowania szkody.

 

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

Ostateczne szacowanie

 

    Ostatecznego szacowania oraz określenia wysokości odszkodowania dokonuje się najpóźniej na dzień przed sprzętem uszkodzonej lub zniszczonej uprawy lub płodu rolnego. Na 7 dni przed zbiorem uszkodzonej uprawy należy termin zbioru zgłosić na piśmie do koła łowieckiego w celu dokonania ostatecznego szacowania szkód. Na żądanie jednej ze stron może w nim uczestniczyć przedstawiciel izby rolniczej. 

​

Z wykonanych czynności sporządzany jest protokół.

​

    Jeżeli szkoda powstała i została zgłoszona bezpośrednio przed sprzętem lub w jego trakcie, dokonuje się jedynie ostatecznego szacowania. Należy pamiętać, że nieuprzątnięcie płodów z uszkodzonej uprawy po dokonaniu ostatecznego szacowania wyklucza możliwość ponownego szacowania, w przypadku dalszego zwiększenia się szkody. Dopuszcza się ponowne szacowanie szkody – za porozumieniem stron – jeżeli nieuprzątnięcie płodów spowodowane było warunkami atmosferycznymi.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

​

 

 

Wypłata odszkodowania

 

    Wypłata odszkodowania następuje w terminie 30 dni od sporządzenia protokołu ostatecznego szacowania szkody (ponownego szacowania szkody).

 

​

Uwaga!

 

Podpisanie protokołu bez uwag oznacza zgodę na wysokość odszkodowania w nim wyliczoną!

​

Jeżeli nie zgadzasz się ze sposobem dokonania szacowania lub wysokością odszkodowania dopilnuj by było to zawarte w podpisywanym protokole!

​

W przypadku sporów organem mediacyjnym jest właściwy miejscowo urząd gminy. W przypadku nie dojścia do ugody możliwe jest wstąpienie na drogę sądową z pozwem o zapłatę.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

 

Zapobieganie szkodom

​

     Oprócz opisanych tu zasad uzyskiwania odszkodowań warto wiedzieć, że ustawa Prawo łowieckie zobowiązuje właścicieli i posiadaczy gruntów rolnych do współpracy z kołami łowieckimi w zabezpieczaniu tych gruntów przed niepożądaną ingerencją zwierzyny. Na prowadzących gospodarkę łowiecką ciąży oczywiście obowiązek utrzymywania stanów zwierzyny na właściwym poziomie, jednak nawet niski stan pogłowia nie gwarantuje braku szkód.

Lokalizowanie atrakcyjnych dla dzikiej

zwierzyny upraw, o wysokich

nakładach jednostkowych

(niejednokrotnie przewyższających

wartość rynkową plonów) w miejscach

szczególnie narażonych na szkody

i bez zabezpieczeń z pewnością

doprowadzi do rozczarowania

uzyskanym odszkodowaniem.

Podobnie brak choćby mechanicznej

likwidacji szkodników glebowych

w starej zapędraczonej przyleśnej łące,

niechybnie doprowadzi do jej

„przeorania” przez dziki.

   

   Oprócz stosowania właściwych zasad agrotechniki, uprawy rolne mogą być zabezpieczane również za pomocą środków odstraszających zapachem, które są często nieodpłatnie rozprowadzane przez koła łowieckie. W przypadkach racjonalnych ekonomicznie, szczególnie przy większych i kosztowniejszych uprawach, często koła łowieckie wspomagają właścicieli upraw w grodzeniu siatką lub użyczają urządzeń do stworzenia elektrycznego płotu. Często również pomaga zgoda na zlokalizowanie urządzenia do polowania (np. ambony myśliwskiej), a wykonywanie dzięki niemu polowania może odstraszyć zwierzynę od wychodzenia z lasu, choć niestety coraz większa w ostatnich latach penetracja lasu przez ludzi nie pomaga temu.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​